Njeriu për nga natyra është qenje sociale, grupocentrike. Pamja e jashtme fizike e njeriut që nga kohërat e lashta ka shërbyer për të krijuar konkludim mbi vetitë dhe proceset psikike të tij. Në këtë kuptim, në shkencën e shek. XIX, por edhe vonë teoritë e ndryshme shkencore  janë përpjekur që në pikëpamje shkencore ta përcaktojnë sjelljen e njeriut në bazë të vetive fizike të tij. Mirëpo pjesa më e madhe e këtyre botëkuptimeve sot është flakur, ndonëse ende ekziston një numër konceptesh të lidhura për këtë mendim, siç është p.sh. përcaktimi i temperamentit të njeriut në bazë të konstitucionit fizik (trupor) të tij.

• Njoftohen me karakteristikat dhe veçoritë dalluese të personaliteteve
• Identifikojnë faktorët influencues pozitiv dhe ata degjenerues negativ në socium;
• Zhvillojnë shkathtësi mbi mardhënjen shoqerore dhe pozitën e individit në mjedisin social.